Przygody nastoletniej Lois Lane w Metropolis – "Lois Lane: Fallout", I część serii
Podczas tygodnia Lois Lane, który odbywał się w maju na platformie tumblr, dowiedziałam się o istnieniu serii książek autorstwa Gwendy Bond. Powieści skupiają się na nastoletniej Lois, która przeprowadziła się właśnie do Metropolis i stara się wpasować między rówieśników. Ponieważ wszyscy postujący zachwycali się nad tą serią, postanowiłam sama spróbować i zakupiłam dwie pierwsze książki trylogii: Fallout i Double Down.
Już po lekturze pierwszego rozdziału Fallout wiedziałam, że Gwenda idealnie przedstawia głos Lois. Szesnastoletnia Lois rozpoczyna naukę w East Metropolis High tuż po przeprowadzce do miasta i podczas jej pierwszych chwil w szkole poznajemy problem, z którym przyjdzie się jej zmierzyć. Skąd wiemy, że Lois w ogóle będzie zawracała sobie tym głowę? Bo parę osób znęca się nad dziewczyną, nikt nie chce pomóc, więc oczywiście Lois bierze sprawę w swoje ręce – jak to Lois. Zyskuje tym nie tylko wdzięczność dręczonej uczennicy, ale również i zaproszenie do pracowania w gazecie. Jak się okazuje, sprawa nie kończy się na cyberprzemocy, tylko sięga głębiej, w bardziej upiorne i niebezpieczne wody. Niemal od samego początku można poznać, że dzieje się coś nienormalnego – problem przedstawiony w książce jest typowo komiksowym problemem z typowo komiksową nazwą "Projekt Hydra". Właśnie przez to można poczuć, że książka dzieje się w świecie DC, a nie jest generyczną powieścią dla młodych dorosłych, która pozostałaby powieścią z tym samym wydźwiękiem po zmianie imion i nazw własnych.
Ze wspomnień Lois wiemy, że w każdej szkole miała problem z dopasowaniem się do innych i zawsze jej starania, aby znaleźć swoje miejsce, spełzały na niczym. Częste przeprowadzki nie pomagały. Jednak Lois jak najbardziej ma ochotę wpasować się w Metropolis, czyli nie wychylać się i nie odstawać, jednak kiedy widzi, że komuś dzieje się krzywda, to musi zareagować i jej plany bycia zwyczajną dziewczyną biorą w łeb. Nawet jeśli oznacza to postawienie się administracji szkoły i zadawanie niewygodnych pytań. Przez całą książkę widzimy Lois dążącą do prawdy, jednak nie robi ona tego tylko dla możliwości napisania artykułu i podpisania go swoim nazwiskiem. Złożyła obietnicę, że pomoże, i nie chce jej łamać, co jest pokazane jako jej główna motywacja. Mimo iż sytuacja staje się coraz bardziej niebezpieczna, Lois nie ustępuje, a wręcz przeciwnie – tym bardziej chce pomóc. Widzimy jej odwagę, kiedy mimo oczywistego zagrożenia Lois nadal działa, a także troskę, kiedy nie chce nikogo innego narażać na niebezpieczeństwo.
Lois nie jest budowana na Strong Female Character (silna postać kobieca), tylko na Well Written Female Character (dobrze napisana postać kobieca). Jest uparta, sprytna i dzielna, ale również wrażliwa, niepewna, uprzedzona, a nawet zakochana. Jako córka generała armii Stanów Zjednoczonych zna samoobronę, potrafi walczyć, ma do swojej dyspozycji narzędzia, których dziewczyna bez ojca na wysokiej pozycji w wojsku by nie miała. Ale jest również nastolatką, która ma problemy sercowe, która ocenia innych po wyglądzie, która bardzo chce znaleźć przyjaciół i swoje miejsce. Nie jest samą wylęgarnią zalet przypisanych do Strong Female Character (które na dodatek są stereotypowo męskimi cechami lub niemożliwymi wymaganiami, aby wyglądać stereotypowo kobieco i nadal móc skopać tyłek, jak na przykład bieganie w szpilkach), ponieważ posiada również wady i cechy, które nie są powiązane z byciem silną. Jest prawdziwie dobrze napisaną postacią kobiecą.
Mimo iż jest to książka opowiadająca o życiu Lois, która ledwo co zjawiła się w Metropolis, nie oznacza to, że nie ma w niej innych osób znanych z komiksów o Supermanie. Jest to kolejny element, który sprawia, że nie można tej książki odciąć od świata DC. Najpierw poznajemy Perry'ego White'a i to właśnie on zauważa w Lois cechy, które sprawiają, że jest tak dobrą dziennikarką, i to on zaprasza ją do pracy w oddziale Daily Planet. Perry nie jest szczególnie obecny podczas akcji książki, ale jego występ nie jest tylko jednorazowy. Można zaobserwować, jak relacja między nim a Lois powoli się rozwija w relację przełożony-pracownica, która jest wypełniona szacunkiem i uznaniem.
Drugą osobą z kanonu komiksowego obecną w tej książce jest nie kto inny jak Clark Kent. Oczywiście tylko czytelnik wie, że to Clark. Lois zna go jako szesnastolatka używającego pseudonimu SmallvilleGuy, którego poznała na forum dla osób, które widziały coś niewytłumaczalnego. SmallvilleGuy jest najlepszym przyjacielem Lois oraz przyczyną jej problemów miłosnych. Mają się ku sobie, ale SmallvilleGuy z jakiegoś powodu nie może przyznać się Lois, kim jest, co jednak nie przeszkadza mu w przysyłaniu jej uroczych zdjęć nowo-narodzonych zwierząt gospodarskich i wspieraniu jej jak tylko może, nawet jeśli oznacza to tylko pomoc przez łącza internetowe.
Nie wyłapałam innych postaci komiksowych obecnych w tej książce, co jednak nie oznacza, że ich tam nie ma. Być może zwyczajnie tych postaci nie znam, co jest oczywiście możliwe, bo komiksów jest wiele i trudno nadgonić wszystkie.
Lois przedstawiona przez Gwendę Bond jest dziewczyną, w której można dostrzec kobietę, jaką się stanie i jaką znamy z komiksów. Gwenda niczego jej nie ujęła, a pokusiłabym się nawet o stwierdzenie, że wiele jej dodała, ukazując czytelnikom perspektywę Lois, której jest o wiele za mało w komiksach. Spodziewałam się dobrze napisanej Lois Lane i taką otrzymałam. Fabuła również nie zawodzi; niemal od początku wiadomo, co się dzieje, ale to właśnie odkrywanie razem z Lois dlaczego i jak to się dzieje, jest ciekawe i wciągające. Jak najbardziej polecam tę książkę, a sama zabieram się za drugą część, aby dowiedzieć się, co dalej z Lois i jej życiem w Metropolis.
Na koniec, dla osób zainteresowanych zapoznaniem się ze stylem Gwendy i z jej Lois, polecam przeczytanie dwóch opowiadań tej autorki, które dzieją się przed akcją Fallout i są dostępne za darmo na stronie Wattpad. Są to, chronologicznie: A Real Work of Art oraz Cloudy With a Chance of Destruction.
Ze wspomnień Lois wiemy, że w każdej szkole miała problem z dopasowaniem się do innych i zawsze jej starania, aby znaleźć swoje miejsce, spełzały na niczym. Częste przeprowadzki nie pomagały. Jednak Lois jak najbardziej ma ochotę wpasować się w Metropolis, czyli nie wychylać się i nie odstawać, jednak kiedy widzi, że komuś dzieje się krzywda, to musi zareagować i jej plany bycia zwyczajną dziewczyną biorą w łeb. Nawet jeśli oznacza to postawienie się administracji szkoły i zadawanie niewygodnych pytań. Przez całą książkę widzimy Lois dążącą do prawdy, jednak nie robi ona tego tylko dla możliwości napisania artykułu i podpisania go swoim nazwiskiem. Złożyła obietnicę, że pomoże, i nie chce jej łamać, co jest pokazane jako jej główna motywacja. Mimo iż sytuacja staje się coraz bardziej niebezpieczna, Lois nie ustępuje, a wręcz przeciwnie – tym bardziej chce pomóc. Widzimy jej odwagę, kiedy mimo oczywistego zagrożenia Lois nadal działa, a także troskę, kiedy nie chce nikogo innego narażać na niebezpieczeństwo.
 |
| W czasach, w których regularnie widzimy młode aktorki zarzucane pytaniem, czy są feministkami czy nie, Lois Lane jest bardziej istotna niż kiedykolwiek. Myślę, że jej odpowiedzią byłoby "Tak, a ty nie?". Jest postacią, która przemawia do wszystkich z nas, zwykłych ludzkich dziewczyn i kobiet, postacią, która mówi nam, że możemy zrobić co tylko chcemy i być kim tylko chcemy, że możemy mieć wszystko bez względu na to, jak bardzo świat stara się stanąć nam na drodze. — Gwenda Bond dla "The Guardian" [x] |
Lois nie jest budowana na Strong Female Character (silna postać kobieca), tylko na Well Written Female Character (dobrze napisana postać kobieca). Jest uparta, sprytna i dzielna, ale również wrażliwa, niepewna, uprzedzona, a nawet zakochana. Jako córka generała armii Stanów Zjednoczonych zna samoobronę, potrafi walczyć, ma do swojej dyspozycji narzędzia, których dziewczyna bez ojca na wysokiej pozycji w wojsku by nie miała. Ale jest również nastolatką, która ma problemy sercowe, która ocenia innych po wyglądzie, która bardzo chce znaleźć przyjaciół i swoje miejsce. Nie jest samą wylęgarnią zalet przypisanych do Strong Female Character (które na dodatek są stereotypowo męskimi cechami lub niemożliwymi wymaganiami, aby wyglądać stereotypowo kobieco i nadal móc skopać tyłek, jak na przykład bieganie w szpilkach), ponieważ posiada również wady i cechy, które nie są powiązane z byciem silną. Jest prawdziwie dobrze napisaną postacią kobiecą.
Mimo iż jest to książka opowiadająca o życiu Lois, która ledwo co zjawiła się w Metropolis, nie oznacza to, że nie ma w niej innych osób znanych z komiksów o Supermanie. Jest to kolejny element, który sprawia, że nie można tej książki odciąć od świata DC. Najpierw poznajemy Perry'ego White'a i to właśnie on zauważa w Lois cechy, które sprawiają, że jest tak dobrą dziennikarką, i to on zaprasza ją do pracy w oddziale Daily Planet. Perry nie jest szczególnie obecny podczas akcji książki, ale jego występ nie jest tylko jednorazowy. Można zaobserwować, jak relacja między nim a Lois powoli się rozwija w relację przełożony-pracownica, która jest wypełniona szacunkiem i uznaniem.
Drugą osobą z kanonu komiksowego obecną w tej książce jest nie kto inny jak Clark Kent. Oczywiście tylko czytelnik wie, że to Clark. Lois zna go jako szesnastolatka używającego pseudonimu SmallvilleGuy, którego poznała na forum dla osób, które widziały coś niewytłumaczalnego. SmallvilleGuy jest najlepszym przyjacielem Lois oraz przyczyną jej problemów miłosnych. Mają się ku sobie, ale SmallvilleGuy z jakiegoś powodu nie może przyznać się Lois, kim jest, co jednak nie przeszkadza mu w przysyłaniu jej uroczych zdjęć nowo-narodzonych zwierząt gospodarskich i wspieraniu jej jak tylko może, nawet jeśli oznacza to tylko pomoc przez łącza internetowe.
Nie wyłapałam innych postaci komiksowych obecnych w tej książce, co jednak nie oznacza, że ich tam nie ma. Być może zwyczajnie tych postaci nie znam, co jest oczywiście możliwe, bo komiksów jest wiele i trudno nadgonić wszystkie.
Lois przedstawiona przez Gwendę Bond jest dziewczyną, w której można dostrzec kobietę, jaką się stanie i jaką znamy z komiksów. Gwenda niczego jej nie ujęła, a pokusiłabym się nawet o stwierdzenie, że wiele jej dodała, ukazując czytelnikom perspektywę Lois, której jest o wiele za mało w komiksach. Spodziewałam się dobrze napisanej Lois Lane i taką otrzymałam. Fabuła również nie zawodzi; niemal od początku wiadomo, co się dzieje, ale to właśnie odkrywanie razem z Lois dlaczego i jak to się dzieje, jest ciekawe i wciągające. Jak najbardziej polecam tę książkę, a sama zabieram się za drugą część, aby dowiedzieć się, co dalej z Lois i jej życiem w Metropolis.
Na koniec, dla osób zainteresowanych zapoznaniem się ze stylem Gwendy i z jej Lois, polecam przeczytanie dwóch opowiadań tej autorki, które dzieją się przed akcją Fallout i są dostępne za darmo na stronie Wattpad. Są to, chronologicznie: A Real Work of Art oraz Cloudy With a Chance of Destruction.
Komentarze
Prześlij komentarz